วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ข้อคิดดีๆจากรอยตะปู

มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดี
พ่อของเขาจึงให้ตะปู กับเขา 1 ถุง
และบอกเขาว่า ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี โมโห หรือโกรธใคร ก็ตาม ให้ตอกตะปู 1 ตัว ลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน


วันแรกผ่านไป
เด็กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้วถึง 37 ตัว
วันที่ 2 และ วันที่ 3


และแต่ ละวันที่ผ่านไป ผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อยๆลดลง ลดลงๆ
เพราะเด็กน้อย
รู้สึกว่า
การรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ


แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถ ควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น
ใจเย็นมากขึ้น เขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า
เขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ ต้องตอกตะปูอีกแล้ว
เพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว
เขาสามารถควบคุม ตัวเองได้ดีขึ้น ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว


พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่า


ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ลองพิสูจน์ ให้พ่อดู
ทุกๆครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้
ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัว
วันแล้ววันเล่า เด็กชาย ก็ค่อยๆถอนตะปูออกทีละตัว ๆ
จนในที่สุด
วันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก
เด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่า ผมทำได้แล้วครับ ในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ


พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร
แต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น
แล้วบอกว่า ลูกทำได้ดีมาก........
ทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ


เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิม


มันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้
ลูกจำไว้นะ
ว่าเมื่อไหร่ที่เราทำ อะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์
สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผล เหมือนกับการ เอามีดไปกรีดหรือแทงใครเข้า
ต่อให้ใช้คำว่า..ขอโทษ..สักกี่หน ก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้
ลูกจงจำ คำว่า ..ขอโทษ..ไว้เสมอนะ ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เรา หรือ ไม่ก็ตามนะ
จำไว้อีกด้วยว่า สิ่งที่มันเกิดขึ้น รอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขาเขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้......ตลอดไป


สิ่งที่สำคัญคือรู้ทันความโกรธให้เร็วที่สุด
ทันทีที่สติรู้ทันว่า เราปล่อยให้ความโกรธครอบงำ อย่างน้อยมันจะหยุดเพ่งโทษคนอื่น
วางความยึดมั่นว่าเราถูกลงเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ไขสถานการณ์
ดีกว่าปล่อยให้ความยึดว่าตัวเองถูกเสมอ
หรือฐิทิมานะมาทำลาย ทุกอย่างรวมทั้งชีวิตตัวเราเอง

ไม่มีความคิดเห็น: